De zon schijnt en het is aanlokkelijk om naar buiten te gaan, maar er ligt nog heel wat werk op me te wachten. Mijn brein is naarstig op zoek naar argumenten om hier onderuit te komen en al snel heb ik een prachtig compromis met mezelf gesloten: ik ga in de tuin werken en bedenk ondertussen de opzet voor de nieuwsbrief die ik deze week de deur uit wil hebben.

Net als veel anderen maak ik mezelf zo nu en dan graag wijs dat ik goed kan multitasken. Onderzoek wijst uit dat multitasken helaas maar voor een enkeling is weggelegd. De rest kan alleen multitasken als ze de werkzaamheden op de automatische piloot kunnen doen. Je kunt dus best wandelen en praten tegelijk. Bellen - ja, helaas ook handsfree - terwijl je autorijdt is al een stuk lastiger en zelfs vergelijkbaar met autorijden met een flinke slok op. Gewoon gevaarlijk dus.

Nu loopt niemand in mijn tuin direct gevaar als ik tijdens het schoffelen aan de nieuwsbrief denk. Maar de vraag is wel hoe mindful ik bezig ben en of de tijdwinst die ik denk te behalen niet vooral een korte termijn winst is. Je aandacht richten op één ding is een stuk gezonder en levert op den duur minder stress, slaapproblemen en fysieke klachten op.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over alles wat ik waarschijnlijk ongemerkt heb ondergeschoffeld. 

Yvonne Koedam